Το 2025 είναι πιθανό να προσφέρει ένα μη αναμενόμενο σύνολο εκλογικών αποτελεσμάτων σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Η Αριστερά θα μπορούσε ενδεχομένως να επιστρέψει στον Ισημερινό, το δεξιό κυβερνητικό κόμμα της Αργεντινής είναι πιθανό να εδραιωθεί, ενώ το αίσθημα κατά της εξουσίας αναμένεται να επικρατήσει στη Χιλή, σύμφωνα με ανάλυση της Teneo.
Ο Ισημερινός θα διεξαγάγει εκλογές τον Φεβρουάριο ή Απρίλιο. Η πορεία του προέδρου Ντ. Νομπόα προς την επανεκλογή έχει γίνει πιο δύσκολη. Οι συνεχιζόμενες διακοπές ρεύματος έχουν τροφοδοτήσει τη δημόσια απογοήτευση και την οικονομική αναστάτωση, ενώ η καταστολή της εγκληματικότητας δεν έχει αποδώσει. Εάν η κρίση του ηλεκτρικού ρεύματος δεν εκτονωθεί, το αριστερό κίνημα του πρώην προέδρου Ραφαέλ Κορέα θα μπορούσε να επιστρέψει. Εάν επικρατήσει ο Νομπόα, θα προσπαθήσει να μετατρέψει τη συνεχή διαχείριση κρίσεων της ρώτης θητείας του σε πιο ανθεκτικές κατευθύνσεις πολιτικής, αν και μια επιτυχημένη επανεκκίνηση μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση εάν το νομοθετικό σώμα παραμείνει εχθρικό.
Η Αργεντινή θα διεξαγάγει βουλευτικές ενδιάμεσες εκλογές τον Οκτώβριο. Το κόμμα Liberty Advances (LLA) του Χαβιέρ Μιλέι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εξασφαλίσει ένα μεγαλύτερο συνασπισμό για να υποστηρίξει την ατζέντα του, ειδικά εάν η ανάπτυξη επανέλθει κατά τη διάρκεια του 2025. Πάντως, ο Μιλέι θα πανηγυρίσει εάν καταφέρει να επισκιάσει την κεντροδεξιά του κατεστημένου και αν οι περονιστές της αντιπολίτευσης παραμείνουν διχασμένοι.
Η Χιλή θα διεξαγάγει προεδρικές και βουλευτικές εκλογές τον Νοέμβριο - Δεκέμβριο. Ο αριστερός κυβερνητικός συνασπισμός υπό την ηγεσία του Γκάμπριελ Μπόριτς, ο οποίος έχει βιώσει μια δύσκολη περίοδο στην εξουσία, φαίνεται έτοιμος για σχεδόν βέβαιη ήττα. Η Έβελιν Ματέι του συνασπισμού της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης στη Χιλή Βάμος (CV) προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αλλά θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια πρόκληση στη δεξιά πλευρά της από τον υπερσυντηρητικό Χοσέ Αντόνιο Καστ του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Οι εκλογές στην Ονδούρα και τη Βολιβία θα υπογραμμίσουν τα μεγάλα πολιτικά ρήγματα που υπάρχουν, ενώ η πετρελαϊκή έκρηξη της Γουιάνας έχει αυξήσει τα διακυβεύματα ενόψει των εκλογών του 2025. Ο Νικολάς Μαδούρο της Βενεζουέλας θα νικήσει τις νομοθετικές και περιφερειακές εκλογές, υπό την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσουν, υπό αυστηρό έλεγχο. Επίσης, μια εκλογική περιέργεια - οι εκλογές του Ιουνίου στο Μεξικό για δικαστές - θα εγείρει ανησυχίες για τη διαφθορά και τη δικαστική πολιτικοποίηση.
Οι προκλήσεις λόγω Τραμπ
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα έχει απήχηση σε ολόκληρη την περιοχή, ακόμη κι αν η Λατινική Αμερική δεν αποτελεί σημαντική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Οι εξαγωγές αντιμετωπίζουν την απειλή υψηλότερων δασμών καθώς και τις αρνητικές επιπτώσεις από τη δυνητικά χαλαρότερη δημοσιονομική πολιτική των ΗΠΑ και μια πιο αργή καθοδική πορεία των επιτοκίων.
Είναι σημαντικό ότι οι πιέσεις υποτίμησης νομισμάτων που προκύπτουν από το ισχυρότερο δολάριο ενδέχεται να δημιουργήσουν πληθωριστικούς κινδύνους στη Λατινική Αμερική. Η μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ θα μπορούσε επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις, ειδικά για οικονομίες που εξαρτώνται από εμβάσματα, όπως αυτές σε Μεξικό και Κολομβία.
Το Μεξικό είναι περισσότερο εκτεθειμένο στη νέα διακυβέρνηση Τραμπ, δεδομένης της εμπορικής του ανισορροπίας με τις ΗΠΑ, των κοινών συνόρων των δύο χωρών, της κυριαρχίας των Μεξικανών τόσο στους μετανάστες όσο και στους πιθανούς απελαθέντες που βρίσκονται ήδη στις ΗΠΑ, και τις δευτερογενείς επιπτώσεις των προβλημάτων ασφαλείας. Ωστόσο, πολλές άλλες χώρες στην περιοχή θα έχουν προβλήματα.
Η Κεντρική Αμερική είναι ευάλωτη σε οποιοδήποτε πρόγραμμα μαζικής απέλασης από τις ΗΠΑ. Η Κολομβία αντιμετωπίζει πιέσεις να εξολοθρεύσει την αυξανόμενη καλλιέργεια κόκας ή κινδυνεύει να αποπιστοποιηθεί επειδή δεν τηρεί τον έλεγχο των ναρκωτικών βάσει των προτύπων που έχουν θέσει οι ΗΠΑ.
Ένα βασικό ερώτημα είναι εάν μια πιο άμεση προσέγγιση των ΗΠΑ σε ιδεολογικά αντίθετα όπως ο Γκουστάβο Πέτρο της Κολομβίας θα προκαλέσει αντιδράσεις. Μια πιο επιθετική προσέγγιση προς τα αυταρχικά καθεστώτα στη Βενεζουέλα, την Κούβα και τη Νικαράγουα δεν μπορεί να αποκλειστεί, με πιθανές αυστηρότερες κυρώσεις και εμπορικά μέτρα. Το αν αυτό μπορεί να προκαλέσει πραγματική πολιτική αλλαγή μένει να φανεί.
Η κουβανική οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής κρίσης, αλλά το καθεστώς της Βενεζουέλας παραμένει εδραιωμένο. Και οι δύο μπορεί να επιδιώξουν να χρησιμοποιήσουν τη μετανάστευση ως «όπλο». Ο Καστ στη Χιλή, ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία και η δεξιά της Κολομβίας θα ωθήσουν, σε κάποιο βαθμό, προτάσεις που μοιάζουν με αυτούς του Τραμπ με την ελπίδα ότι θα προσφέρουν μια διαδρομή επιστροφής στην εξουσία. Εν τω μεταξύ, ηγέτες όπως ο Αργεντινός Χαβιέ Μιλέι ελπίζουν να έχουν απτά οφέλη από την ευθυγράμμισή τους με τον Τραμπ.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής, αυτή της Βραζιλίας, θα βρεθεί υπό αυξημένο παγκόσμιο έλεγχο το 2025 καθώς αναλαμβάνει την προεδρία των BRICS τον Ιανουάριο και φιλοξενεί το COP30 τον Νοέμβριο. Για την κυβέρνηση του Λούλα ντα Σίλβα, και οι δύο ηγετικοί ρόλοι αντιπροσωπεύουν στρατηγικές ευκαιρίες προβολής ισχύος και θέσης της Βραζιλίας ως πρωταγωνιστή στη διαμόρφωση της παγκόσμιας ατζέντας σε οικονομικά, γεωπολιτικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η θέση της Βραζιλίας στη Σύνοδο Κορυφής του G20 του Ρίο τον Νοέμβριο του 2024 θα πρέπει να επηρεάσει την προσέγγιση της χώρας στις εξωτερικές υποθέσεις το 2025. Στο G20, η Βραζιλία διαδραμάτισε σαφή ρόλο συναίνεσης, χωρίς απαραίτητα να παίρνει θέση μεταξύ του νότου και των χωρών του ΟΟΣΑ. Μεταξύ των BRICS, η Βραζιλία θα παραμείνει ενεργή αλλά σταθερή στην ανάγκη για ειρήνη και ένα πιο πράσινο περιβάλλον.
Η COP30 θα έχει ανάμεικτα αποτελέσματα από τις προηγούμενες (COP28 στο Ντουμπάι και COP29 στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν). Η Βραζιλία μπορεί επίσης να χρειαστεί να αντιμετωπίσει προβλήματα από τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αν «παίξει καλά τα χαρτιά της», το 2025 θα μπορούσε να βοηθήσει τη Βραζιλία να ανέβει μερικές βαθμίδες στη γεωπολιτική σφαίρα δύναμης.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
