ΓΔ: 2087.43 -0.95% Τζίρος: 139.42 εκ. € Τελ. ενημέρωση: 15:20:42
Αστεροσκοπείο Κρυονερίου Κορινθίας
Το Αστεροσκοπείο Κρυονερίου, σημαντικό επιστημονικό κέντρο στην Κορινθία, κάτω από καθαρό ουρανό.

«Κοσμικοί άνεμοι» γύρω από μαύρες τρύπες εντόπισε το Αστεροσκοπείο

Νέα έρευνα δείχνει ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών δεν απορροφούν απλώς ύλη, αλλά δημιουργούν ισχυρούς κοσμικούς ανέμους που εκτοξεύουν μέρος της στο διάστημα, προκαλώντας έντονες αυξομειώσεις στο φως τους.

Νέα επιστημονική έρευνα αναδεικνύει ότι οι μαύρες τρύπες στο κέντρο των γαλαξιών δεν απορροφούν μόνο ύλη, αλλά παράγουν και ισχυρούς «κοσμικούς ανέμους» που εκτοξεύουν μέρος της στο διάστημα. Το φαινόμενο αυτό προκαλεί σημαντικές αυξομειώσεις στο φως που εκπέμπουν, ιδιαίτερα στις ακτίνες Χ.

Οι περισσότεροι γαλαξίες, ανάμεσά τους και ο δικός μας, φιλοξενούν στο κέντρο τους μαύρες τρύπες με μάζα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου. Η ισχυρή βαρύτητα αυτών των αντικειμένων παγιδεύει ύλη, κυρίως αέριο, από το περιβάλλον τους. Το υλικό αυτό περιδινείται γύρω από τη μαύρη τρύπα, σχηματίζοντας σπειροειδείς δομές πριν τελικά καταλήξει σε αυτή, αυξάνοντας τη μάζα της.

Καθώς η ύλη πέφτει προς τη μαύρη τρύπα, η έντονη βαρύτητα και η τριβή την θερμαίνουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, παράγοντας τεράστια ποσά ενέργειας που ακτινοβολούνται ως λαμπρό φως. Οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που απορροφούν ύλη και εκπέμπουν έντονο φως ονομάζονται κβάζαρ και συγκαταλέγονται στα πιο φωτεινά αντικείμενα του σύμπαντος.

Μέχρι τώρα, επικρατούσε η άποψη ότι όσο ταχύτερα μια μαύρη τρύπα απορροφά ύλη, τόσο πιο αδύναμο είναι το τρεμόπαιγμα της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα ευρήματα που βασίστηκαν σε παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου eROSITA, η υπόθεση αυτή αμφισβητείται.

Όπως αναφέρει ο δρ. Αντώνης Γεωργακάκης από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, επικεφαλής της μελέτης, «αντίθετα με τις προσδοκίες μας, διαπιστώσαμε ότι το τρεμόπαιγμα των ακτίνων Χ γίνεται ισχυρότερο για μαύρες τρύπες που απορροφούν ύλη με ταχύτερο ρυθμό».

Η ερμηνεία των αστρονόμων αποδίδει το έντονο τρεμόπαιγμα στους ισχυρούς ανέμους εκροής υλικού που παράγονται από το ίδιο το κβάζαρ. Τα νέφη ύλης που δημιουργούνται από αυτούς τους ανέμους καλύπτουν κατά διαστήματα την πηγή φωτός, προκαλώντας τις παρατηρούμενες διακυμάνσεις.

Στην έρευνα συμμετείχαν επιστήμονες από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, με επικεφαλής τον δρ. Αντώνη Γεωργακάκη και τη συμμετοχή της δρ. Μαρίας Χήρα και του δρ. Angel Ruiz.

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) αποτελούν μέλη της γερμανικής κοινοπραξίας που διαχειρίζεται το τηλεσκόπιο eROSITA, παρέχοντας εργαλεία λογισμικού για τη βαθμονόμηση και ανάλυση των παρατηρήσεων ακτίνων Χ.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.

Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας & Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ).

Πηγή: Επιστημονική δημοσίευση στο arXiv

Google news logo Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αστεροσκοπείο Κρυονερίου Κορινθίας
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Νέα ανακάλυψη Ελλήνων αστρονόμων για τη διατροφή των μαύρων τρυπών

Μελέτη με επικεφαλής το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών αμφισβητεί βασικό νόμο για τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, δείχνοντας ότι η αλληλεπίδραση γύρω τους εξαρτάται από την ηλικία του Σύμπαντος, προκαλώντας αναθεώρηση σε παλαιές θεωρίες.
Δορυφόρος πάνω από Γη
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Copernicus Sentinel-1D: Πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης από το διάστημα

Ο δορυφόρος Sentinel-1D κατέγραψε τις πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης από παγετώνες της Ανταρκτικής και τη Γη του Πυρός, που παρουσιάστηκαν στο ESA, ενώ η μετάδοση και η επεξεργασία ολοκληρώθηκαν σε μόλις 50 ώρες από την εκτόξευση.
Σελήνη και ουρανός
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Η σύνθεση του μανδύα της Σελήνης μέσα από δείγματα του Apollo 1972

Νέα ανάλυση σεληνιακών δειγμάτων από την αποστολή Apollo 17 αποκάλυψε ότι το σεληνιακό ηφαιστειακό υλικό έχει διαφορετική ισοτοπική σύνθεση θείου σε σχέση με της Γης, παρέχοντας ενδείξεις για τη μοναδικότητα της Σελήνης.