ΓΔ: 2069.6 0.80% Τζίρος: 201.50 εκ. € Τελ. ενημέρωση: 17:25:01
Σελήνη και ουρανός
Η Σελήνη εμφανίζεται χαμηλά σε καθαρό μπλε ουρανό, ιδανικό για επιστημονικά άρθρα.

Η σύνθεση του μανδύα της Σελήνης μέσα από δείγματα του Apollo 1972

Νέα ανάλυση σεληνιακών δειγμάτων από την αποστολή Apollo 17 αποκάλυψε ότι το σεληνιακό ηφαιστειακό υλικό έχει διαφορετική ισοτοπική σύνθεση θείου σε σχέση με της Γης, παρέχοντας ενδείξεις για τη μοναδικότητα της Σελήνης.

Σημαντικές διαφορές στη χημική σύσταση μεταξύ της Σελήνης και της Γης αποκαλύπτει νέα επιστημονική μελέτη που βασίστηκε σε δείγματα πετρωμάτων από την αποστολή Apollo 17. Τα δείγματα, τα οποία είχαν σφραγιστεί και φυλαχθεί από το 1972, αναλύθηκαν πρόσφατα από ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Μπράουν.

Η ανάλυση επικεντρώθηκε σε υλικό από την περιοχή «Taurus Littrow» της Σελήνης και έδειξε πως το ηφαιστειακό πέτρωμα περιέχει ενώσεις θείου ιδιαίτερα φτωχές σε θείο-33 (S33), ένα από τα τέσσερα σταθερά ισότοπα του στοιχείου. Η διαπίστωση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις αναλογίες των ισοτόπων θείου που παρατηρούνται στη Γη.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα ισοτοπικά «δακτυλικά αποτυπώματα» των χημικών στοιχείων αποτελούν βασικό εργαλείο για την ιχνηλάτηση της προέλευσης των πετρωμάτων. Μέχρι σήμερα, οι ομοιότητες στα ισότοπα οξυγόνου μεταξύ Γης και Σελήνης είχαν ενισχύσει την άποψη κοινής προέλευσης, ωστόσο τα νέα δεδομένα για το θείο δημιουργούν νέα ερωτήματα.

Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της δευτερογενούς φασματομετρίας μάζας ιόντων (SIMS), προσφέροντας υψηλή ακρίβεια στα αποτελέσματα. Ο Τζέιμς Ντότιν, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και επικεφαλής της μελέτης, ανέφερε ότι επιλέχθηκαν δείγματα που εκτιμάται πως προέρχονται από ηφαιστειακό υλικό του μανδύα της Σελήνης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, δύο είναι τα επικρατέστερα σενάρια για τη διαφοροποίηση στα ισότοπα θείου. Η πρώτη εκδοχή συνδέεται με χημικές διεργασίες που πραγματοποιήθηκαν στη Σελήνη κατά τα πρώτα στάδια της ύπαρξής της, όταν διέθετε μια αραιή ατμόσφαιρα που επέτρεπε την αλληλεπίδραση του θείου με την υπεριώδη ακτινοβολία.

Η δεύτερη πιθανότητα σχετίζεται με τη θεωρία της δημιουργίας της Σελήνης μέσω σύγκρουσης της αρχέγονης Γης με ένα ουράνιο σώμα παρόμοιου μεγέθους με τον 'Αρη, γνωστό ως "Θεία". Εάν το θείο του σώματος αυτού είχε διαφορετική σύσταση, οι διαφορές θα μπορούσαν να έχουν διατηρηθεί στον μανδύα της Σελήνης.

Παραμένει ασαφές ποιο από τα δύο σενάρια ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι περαιτέρω μελέτη των ισοτόπων θείου από τον 'Αρη και άλλα ουράνια σώματα θα συμβάλει στην εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό "JGR: Planets".

Google news logo Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

NASA-DART-ASTEROEIDIS
ΔΙΕΘΝΗ

Το πρώτο κρίσιμο τεστ πλανητικής άμυνας της NASA σε αστεροειδή τη Δευτέρα

Είναι η πρώτη σημαντική «πρόβα» άμυνας σε περίπτωση που ένας τέτοιος διαστημικός βράχος αποτελέσει απειλή για τη Γη στο μέλλον. Πρόκειται για το πρώτο τεστ μιας τεχνολογίας εκτροπής/αποτροπής ενός δυνητικά καταστροφικού αστεροειδούς.
Diastima-Nefeloma-NASA
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ξενοφών Μουσάς : Το James Webb η μηχανή του χρόνου για την επόμενη εικοσαετία

Πέρα από τον Δία το James Webb απαθανατίζει και κάποια από τα φεγγάρια του, την Ευρώπη, τη Θήβα και τη Μήτιδα, με εντυπωσιακή ευκρίνεια, σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA και διακρίνονται στις νέες φωτογραφίες και δακτύλιοι του Δία.
Διάστημα
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Το «Voyager 1» άκουσε για πρώτη φορά τον βόμβο του μεσοαστρικού διαστήματος

Πρόκειται για τον θόρυβο υποβάθρου στις αχανείς εκτάσεις ανάμεσα στα άστρα. Αυτές οι δονήσεις, που αποκαλούνται μόνιμα κύματα πλάσματος, εντοπίσθηκαν στις ραδιοσυχνότητες και είναι πολύ αδύναμες για να ακουστούν από το ανθρώπινο αυτί.
Γαλαξίας πάνω από Τύμφη
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Το τηλεσκόπιο Γαία ανακαλύπτει τεράστιο αστρικό κύμα στον Γαλαξία

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Γαία της ESA αποκάλυψε ένα τεράστιο «κύμα» αστεριών που απλώνεται από το κέντρο του Γαλαξία μας προς τα έξω, μετακινώντας αστέρια σε αποστάσεις ως και 65.000 έτη φωτός από το κέντρο.