Ο Γιώργος Παπανδρέου, πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας, τοποθετήθηκε με εκτενές άρθρο στην προσωπική του ιστοσελίδα αναφορικά με τις τελευταίες εξελίξεις στη Γάζα, επισημαίνοντας τη δραματική κατάσταση που επικρατεί σε βάρος των Παλαιστινίων και των ομήρων στην περιοχή. Όπως υπογραμμίζει, αυτή η «φρίκη που ζει η Γάζα» πρέπει να λάβει άμεσο τέλος.
Ο κ. Παπανδρέου αναλύει πώς οι προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας φαντάζουν συχνά ατελέσφορες, ωστόσο επισημαίνει πως υπάρχουν ρεαλιστικές διεξόδοι για την ειρήνη. Αυτές οι λύσεις, όμως, υπονομεύονται διαρκώς από ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Παλαιστίνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο μόνος δρόμος μπροστά — όσο δύσβατος κι αν είναι — είναι η λύση των Δύο Κρατών». Τονίζει μάλιστα τη σημασία της ελληνικής φωνής, χάρη στη μακρόχρονη σχέση της Ελλάδας με Ισραηλινούς και Παλαιστινίους, στη γεφύρωση και στη συμφιλίωση των δύο λαών.
Εξηγεί ότι ορισμένοι θεωρούν την αναγνώριση της Παλαιστίνης είτε εχθρική προς το Ισραήλ είτε «ανταμοιβή» για τη Χαμάς. Ξεκαθαρίζει, όμως, πως δεν πρόκειται για τίποτα από τα δύο. Αντίθετα, η αναγνώριση αυτή ενισχύει τη μετριοπαθή πολιτική προσέγγιση και ενδυναμώνει τις φωνές της λογικής, τόσο μεταξύ των Παλαιστινίων, όσο και των Ισραηλινών.
Ο ίδιος σημειώνει: «Η κυβέρνηση Νετανιάχου και η Χαμάς τρέφονται από τη λογική της αμοιβαίας άρνησης», προσθέτοντας πως η αναγνώριση της Παλαιστίνης μπορεί να διαρρήξει τον φαύλο κύκλο της βίας και της απόρριψης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά στην κινητοποίηση της ισραηλινής κοινωνίας των πολιτών, με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του Ισραήλ να αναδεικνύεται: «Ήρθε η ώρα. Να τελειώσει ο πόλεμος. Να γυρίσουν όλοι σπίτι. Να γίνει ειρήνη».
Όπως τονίζει ο Γ. Παπανδρέου, αναγνωρίζοντας την Παλαιστίνη, η Ελλάδα και η Ευρώπη μπορούν να σταθούν στο πλευρό των μετριοπαθών και δημοκρατικών φωνών του Ισραήλ και της περιοχής. Η αναγνώριση αυτή ενισχύει τις δυνάμεις της ειρήνης και δεν απομονώνει το Ισραήλ, παρά αποτελεί στήριγμα στους πολίτες που επιδιώκουν τον διάλογο. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει: «Συγχέοντας το κράτος του Ισραήλ με κάθε εκάστοτε κυβέρνηση, διαπράττεται μια άδικη ηθική κρίση σε ολόκληρο τον λαό».
Επισημαίνει τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στη Γάζα και αναδεικνύει την ανάγκη άμεσης ανθρωπιστικής παρέμβασης. Υπογραμμίζει επίσης τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα στη σημερινή συγκυρία, υπενθυμίζοντας τις ιστορικές πρωτοβουλίες του Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του 1980 με την πλήρη διπλωματική αναγνώριση της PLO, όπως και τη «Διακήρυξη της Στοκχόλμης του 1988», που οδήγησε μεταξύ άλλων στη δέσμευση της PLO για αναγνώριση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ και αποκήρυξη της τρομοκρατίας.
Ο πρώην πρωθυπουργός παρουσιάζει έναν τολμηρό Ευρωπαϊκό Οδικό Χάρτη, προτείνοντας ενεργό ηγετικό ρόλο της Ελλάδας ώστε να εξέλθει από μία παθητική στάση στο θέμα. Το σχέδιό του συνοψίζεται στα εξής σημεία:
- Αναγνώριση και Πλαίσιο Ειρήνης
- Ανθρωπιστικές Εγγυήσεις και Ανασυγκρότηση της Γάζας
- Ενεργοποίηση της Κοινωνίας των Πολιτών, της Νεολαίας και Ανθρωπιστική Αλληλεγγύη
- Ισορροπημένες και Αποτελεσματικές Κυρώσεις και Στρατηγική Επιρροή
- Προστασία των ΜΜΕ και της Αξιόπιστης Πληροφόρησης
- Ευρωπαϊκή Ενότητα
- Ελληνική Μεσογειακή Πρωτοβουλία
Στο συμπέρασμά του, ο Παπανδρέου δηλώνει: «Η αδράνεια δεν είναι ουδετερότητα· είναι συνενοχή», τονίζοντας το ιστορικό καθήκον της Ελλάδας ως γενέτειρας της δημοκρατίας και μαχήτριας για την ελευθερία να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη προώθηση της ειρήνης.
Κλείνοντας, αναφέρει: «Η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν είναι το τέλος της διπλωματίας—είναι η αρχή», υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μια νέα, δυναμική στάση τόσο της χώρας όσο και της Ευρώπης συνολικά στο Παλαιστινιακό ζήτημα.