Την ανάγκη για έναν εθνικό σχεδιασμό στη διαχείριση του υδάτινου πλούτου της Ελλάδας ανέδειξε η σημαντική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η συνεχιζόμενη λειψυδρία καθιστά επιτακτική μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων, καθώς το πρόβλημα, όπως επισημάνθηκε, έχει λάβει διαστάσεις που επιτάσσουν άμεσες και συνδυαστικές δράσεις τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.
Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, τέθηκε ως προτεραιότητα η κάλυψη των άμεσων αναγκών της κοινωνίας, ενώ παράλληλα ξεκίνησε η προεργασία για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων που αναμένεται να αντιμετωπίσει η χώρα τις επόμενες δεκαετίες.
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι το νερό αποτελεί «δημόσιο αγαθό και πόρο ζωτικής σημασίας», ξεκαθαρίζοντας πως μόνον έτσι οφείλει να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία αλλά και τους πολίτες, σε πλήρη εναρμόνιση με το Σύνταγμα και τη νομολογία.
Εκτενής αναφορά έγινε και στα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα που αναδεικνύουν τη σοβαρότητα της κατάστασης: Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην 19η θέση παγκοσμίως ως προς τον κίνδυνο λειψυδρίας, συμβαδίζοντας με το ευρύτερο πρόβλημα στις χώρες της Μεσογείου, όπου οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης γίνονται όλο και πιο έντονες, δεδομένης μάλιστα της ταχύτερης αύξησης της θερμοκρασίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Τα στοιχεία φανερώνουν ότι η στάθμη των φραγμάτων κινείται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πτώση των υδάτινων αποθεμάτων της Αττικής κατά πάνω από 50% σε σύγκριση με το 2022.
Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων, αποφασίστηκε η υιοθέτηση ενός ολιστικού τρόπου διαχείρισης που θα ενσωματώσει καινοτόμες πρακτικές και θα ξεπεράσει τον σημερινό κατακερματισμό αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων.
Ο νέος σχεδιασμός προβλέπει ριζική μεταρρύθμιση του μοντέλου διαχείρισης των υδάτων, εστιάζοντας στην ενίσχυση της λειτουργικότητας, την ώθηση των επενδύσεων και την αξιοποίηση τεχνολογικών λύσεων όπως η αφαλάτωση, αλλά και εναλλακτικών μεθόδων παραγωγής νερού.
Οι πέντε στρατηγικές προτεραιότητες του σχεδίου προσδιορίζονται ως εξής:
- Διασφάλιση ότι το νερό παραμένει δημόσιο αγαθό, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη θεσμική θωράκιση που προβλέπουν το Σύνταγμα και οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
- Ενίσχυση της βιωσιμότητας των εταιρειών ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης με στόχο το αποδεκτό κόστος για κάθε χρήση.
- Προώθηση του ολιστικού σχεδιασμού και της κεντρικής διαχείρισης όλων των έργων που σχετίζονται με το νερό, ανεξαρτήτως μεγέθους.
- Άμεση εκκίνηση επειγουσών πρωτοβουλιών το προσεχές εξάμηνο και ταυτόχρονη εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού.
- Εφαρμογή νέων τεχνολογιών και υιοθέτηση συμπληρωματικών τρόπων παραγωγής νερού, όπως η αφαλάτωση, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση υδάτων.
Οι ανωτέρω άξονες πρόκειται να εξειδικευτούν περαιτέρω στο αμέσως προσεχές διάστημα, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα.
Ο εθνικός σχεδιασμός θα αποτελέσει τη βάση για την επιτάχυνση της υλοποίησης των ήδη δρομολογημένων έργων, αλλά και εκείνων που βρίσκονται σε φάση μελέτης.
Επί του παρόντος, βρίσκονται σε εξέλιξη περισσότερα από 1.200 έργα διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων, με 1.090 να αφορούν συστήματα ύδρευσης και 237 αρδευτικά έργα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις από το 2019 έως σήμερα ολοκληρώθηκαν 278 έργα αυτού του τύπου.
Παρά την πρόοδο, τονίστηκε με έμφαση πως είναι αναγκαία η ακόμη μεγαλύτερη επένδυση σε υποδομές, καθώς και μια πιο συντονισμένη προσέγγιση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το συγκριμένα μεγάλο αυτό εθνικό και κοινωνικό ζήτημα.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
