Η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, σε εκτενή ανάλυσή της, αναρωτιέται: «Γιατί η Ελλάδα και η Πορτογαλία επιτυγχάνουν καλύτερες οικονομικές επιδόσεις από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως η Ιταλία, η Γερμανία και η Γαλλία;»
Στο άρθρο τονίζεται ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων αποκαλύπτουν μία αξιοσημείωτη διαφοροποίηση μεταξύ των χωρών. Συγκεκριμένα, τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με απόδοση τρεις μονάδες χαμηλότερη από τα αντίστοιχα της Γαλλίας και δεκαοκτώ μονάδες από αυτά της Ιταλίας. Πλέον, μεγάλες οικονομίες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία θεωρούνται λιγότερο ασφαλείς επιλογές, όχι μόνο σε σύγκριση με την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, αλλά ακόμα και με την Ελλάδα, η οποία παλαιότερα βρισκόταν στη θέση του “αδύναμου κρίκου”.
Μεταρρυθμίσεις και επενδυτικό κλίμα
Επιπλέον, επισημαίνεται μία ενδιαφέρουσα τάση στις επιχειρηματικές αποφάσεις μεγάλων ομίλων. Ενώ, για παράδειγμα, γνωστή γαλλική αλυσίδα σούπερ μάρκετ αποσύρθηκε από την Ιταλική αγορά, επέστρεψε πρόσφατα στην ελληνική αγορά, γεγονός που αντικατοπτρίζει βελτιωμένο επενδυτικό κλίμα στη χώρα.
Σύμφωνα με την Corriere della Sera, η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας και η παρέμβαση της τρόικας συνοδεύτηκαν από σημαντικά λάθη τα οποία αποδίδονται κυρίως στην πολιτική που επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «υπερβολικοί δισταγμοί, αυστηρή λιτότητα και κυρίως μια λανθασμένη ερμηνεία των αιτίων της κρίσης, έριξαν το βάρος αποκλειστικά στα κράτη-μέλη που πληγώθηκαν περισσότερο, αγνοώντας τις αδυναμίες στην ίδια την αρχιτεκτονική του ευρώ».
Σύγκριση ρυθμών ανάπτυξης και δημοσιονομικών επιδόσεων
Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στατιστική σύγκριση οικονομικής ανάπτυξης: Κατά τους δώδεκα μήνες μέχρι τον Μάρτιο, η Γερμανία σημείωσε μηδενική ανάπτυξη, η Γαλλία αύξηση 0,6%, και η Ιταλία 0,7%. Αντίθετα: η Πορτογαλία παρουσίασε αύξηση κατά 1,6%, η Ελλάδα 2,2% και η Ισπανία 2,8%. Αυτό αποδίδεται μεν μερικώς στην άνοδο του τουρισμού – που ενδέχεται να παρουσιάσει διακυμάνσεις στο μέλλον – όμως, όπως σημειώνεται στο άρθρο, δεν πρόκειται για ανάπτυξη στηριζόμενη σε ελλείμματα. Αντιθέτως, Ιρλανδία, Ελλάδα και Πορτογαλία παρουσιάζουν πλεονάσματα, ενώ η Ισπανία μείωσε το έλλειμμα της ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά το ήμισυ. Την ίδια ώρα, το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία έχει μειωθεί δραστικά την τελευταία δεκαετία, σε αντίθεση με Ιταλία και Γαλλία όπου το ισοζύγιο επιδεινώνεται.
Δομικές προκλήσεις και κοινωνικά προβλήματα
Παρά την πρόοδο στους μακροοικονομικούς δείκτες, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να αντιμετωπίζει δομικές αδυναμίες: Υπάρχει σχεδόν αποκλειστική εξάρτηση από τον τουρισμό και τη ναυτιλία, ενώ η χώρα δεν έχει ανακτήσει το επίπεδο οικονομικής παραγωγής που είχε πριν την κρίση. Περισσότερο από το ένα τέταρτο των Ελλήνων – όπως και των Ισπανών – ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας.
Η Corriere della Sera σχολιάζει ότι χώρες που βρέθηκαν στο κέντρο της δριμύτατης κρίσης και εφάρμοσαν μεταρρυθμίσεις υπό την πίεση της τρόικας, εμφανίζουν σήμερα μεγαλύτερη ανθεκτικότητα απέναντι στον «ανοργάνωτο, αντιδυτικό και αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό», που απασχολεί τη Δύση τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, η πρόοδος στην ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα στις χώρες αυτές ξεχωρίζει, τη στιγμή που Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία έχουν σημειώσει οπισθοχώρηση σε αυτόν τον τομέα.
Σύγχρονη ηγεσία και ανανέωση κρατικών μηχανισμών
Ο αναλυτής Φεντερίκο Φουμπίνι επισημαίνει ότι στις χώρες που υπέστησαν βαθιά οικονομική κρίση σημειώθηκε ουσιαστική ανανέωση του κρατικού μηχανισμού. Φέρνει ως παράδειγμα τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος προέρχεται από ιστορική οικογένεια, είναι απόφοιτος του Harvard με εξειδίκευση στο business administration, κάτοχος μεταπτυχιακού από το Stanford και εμπειρίας από τη McKinsey, πριν αναλάβει την ηγεσία της κυβέρνησης.
Παρομοίως, ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας Κάρλος Κουέρπο, σπούδασε στο London School of Economics, κατέχει διδακτορικό και ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο σε ηλικία μόλις 42 ετών, ενώ η προκάτοχός του Νάντια Καλβίνιο έφτασε στην ίδια θέση σε ηλικία 50 ετών, με αξιοσημείωτη καριέρα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η εφημερίδα σημειώνει πως «σε αντίθεση με Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία, όπου οι ελίτ παραμένουν κλειστές και αμετάβλητες για δεκαετίες, στις χώρες που βίωσαν έντονα την κρίση και προχώρησαν σε ανανέωση ηγεσιών, η εξειδίκευση και το βιογραφικό μετρούν πραγματικά στην άσκηση πολιτικής. Η διαφορά, τελικά, αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα», τονίζει η Corriere della Sera.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
