Τη δική του τοποθέτηση σχετικά με τον Προϋπολογισμό του 2026 και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή έκανε ο Τομεάρχης Οικονομικών & Ανάπτυξης της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, βουλευτής Ηρακλείου, Χάρης Μαμουλάκης.
Ο κ. Μαμουλάκης αμφισβητεί τα κυβερνητικά επιχειρήματα περί ανάπτυξης, περιορισμού του δημόσιου χρέους και αντιμετώπισης της ανεργίας.
Όπως σημειώνει, η ανάπτυξη της Ελλάδας, αν και εμφανίζεται υψηλότερη από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, οφείλεται στη χαμηλή αφετηρία της χώρας μετά τη μεγάλη απώλεια ΑΕΠ την προηγούμενη δεκαετία.
Παράλληλα, η αγοραστική δύναμη των πολιτών παραμένει από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη.
Αναφορικά με το δημόσιο χρέος, ο Τομεάρχης υποστηρίζει ότι η μείωσή του ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν αντικατοπτρίζει βελτίωση των οικονομικών συνθηκών για την κοινωνία, αλλά προκύπτει κυρίως από την αύξηση των έμμεσων φόρων και των πλεονασμάτων.
Επισημαίνει ότι το συνολικό χρέος παραμένει πάνω από τα 400 δισ. ευρώ, ενώ το κόστος ζωής αποτελεί άμεση πρόκληση για τα νοικοκυριά.
Σχετικά με την ανεργία, ο κ. Μαμουλάκης αναφέρει ότι η μείωση της επιτεύχθηκε κυρίως μέσω χαμηλών μισθών, μερικής απασχόλησης και φτωχών εργαζομένων.
Η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία, διατηρεί την πρωτιά στην ΕΕ όσον αφορά τους εργαζόμενους που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες.
Για τον πληθωρισμό, τονίζει ότι το 2,2% που παρουσιάζεται ως επίτευγμα, δεν αντανακλά την πραγματικότητα, καθώς σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, στέγη και ενέργεια, οι αυξήσεις είναι πολλαπλάσιες.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού, αν και υπαρκτή, ξεκινά από πολύ χαμηλά επίπεδα, παραμένοντας κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται.
Επιπλέον, κάνει λόγο για άνιση κατανομή των φορολογικών βαρών, με μείωση κάποιων άμεσων φόρων αλλά σημαντική αύξηση των έμμεσων, όπως ο ΦΠΑ και οι φόροι σε καύσιμα και ενέργεια.
Αυτό οδηγεί σε ιστορικά υψηλά κρατικά έσοδα, χωρίς όμως ουσιαστική ανάσα για την κοινωνία.
Ο κ. Μαμουλάκης αναφέρεται και στο Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο χαρακτηρίζει ως ευρωπαϊκό εργαλείο και όχι κυβερνητικό επίτευγμα, θέτοντας το ερώτημα για το ποιοι πραγματικά ωφελούνται, αφού οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις συνεχίζουν να πιέζονται.
Καταλήγοντας, υποστηρίζει ότι ο Προϋπολογισμός του 2026 δεν προωθεί την κοινωνική ανάταξη, αλλά εξασφαλίζει σταθερότητα για λίγους και αντοχή για τους πολλούς, αποκαλύπτοντας – όπως σημειώνει – τη μεγάλη αλήθεια πίσω από τους "μύθους του κ. Μητσοτάκη".