Ο τομεάρχης Οικονομικών και Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Χάρης Μαμουλάκης, ασκεί έντονη κριτική στο πρόγραμμα «Σπίτι μου 2», κάνοντας λόγο για αποτυχία ως προς την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης.
Σύμφωνα με σχετική δήλωσή του, ο κ. Μαμουλάκης τονίζει ότι το πρόγραμμα, το οποίο είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση με στόχο την επίλυση του προβλήματος στέγης για τη μέση οικογένεια, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Όπως επισημαίνει, από τις 130.000 αιτήσεις που υποβλήθηκαν, εγκρίθηκε μόλις το 25%, ενώ μόνο το 2,5% των ενδιαφερομένων απέκτησε κατοικία. Συγκεκριμένα, αγοράστηκαν περίπου 3.500 διαμερίσματα, με μέση ηλικία τα 43 έτη, στοιχείο που κατά τον τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, καταδεικνύει τη χαμηλή αποτελεσματικότητα του προγράμματος.
Ο κ. Μαμουλάκης υπογραμμίζει ότι αντί να ενισχυθούν οι ενοικιαστές και οι νέες οικογένειες, το πρόγραμμα είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν οι τιμές στα παλαιά διαμερίσματα και να ανέβουν περαιτέρω τα ενοίκια. Χαρακτηρίζει το «Σπίτι μου 2» ως «ακόμη έναν εμπαιγμό», παραλληλίζοντάς το με το πρώτο πρόγραμμα «Σπίτι μου».
Σύμφωνα με τον τομεάρχη Οικονομικών και Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το πρόγραμμα επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε παλαιά ακίνητα με άδεια προ του 2007, γεγονός που οδήγησε σε αύξηση των τιμών σε αυτή την κατηγορία ακινήτων.
Επιπλέον, οι δικαιούχοι κλήθηκαν να καταβάλουν πάνω από 20% του ποσού σε «μαύρα» χρήματα, κάτι που θεωρεί ανέφικτο για τη μέση οικογένεια.
Ακόμη, τα ακίνητα που διατέθηκαν ήταν τόσο παλαιά ώστε απαιτούσαν επιπρόσθετα δάνεια για επισκευές, επιβαρύνοντας περαιτέρω τους αγοραστές.
Ο κ. Μαμουλάκης σημειώνει πως η κυβέρνηση διέθεσε 1,1 δισ. ευρώ για να στηρίξει μόλις 11.000 οικογένειες, ενώ αρχικά είχε δεσμευτεί για την παροχή 30.000 κατοικιών, επιτυγχάνοντας τελικά λιγότερο από το ένα τρίτο του στόχου.
Στην τοποθέτησή του, ο Χάρης Μαμουλάκης προτείνει ως λύση την εφαρμογή κρατικής πολιτικής για την κοινωνική κατοικία, την αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου και τη ρύθμιση της αγοράς για τη μείωση των τιμών.
Επίσης, τονίζει την ανάγκη στήριξης της νέας γενιάς για την απόκτηση ασφαλούς και προσιτής στέγης, υπογραμμίζοντας ότι έχει έρθει η ώρα για «πραγματικές λύσεις» αντί για επικοινωνιακές πρωτοβουλίες.