Σε επιδείνωση οδηγείται η παγκόσμια κρίση πείνας, καθώς οι διαθέσιμοι πόροι δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) των Ηνωμένων Εθνών. Το WFP προειδοποιεί για σημαντικές μειώσεις στη χρηματοδότηση της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στις Παγκόσμιες Προβλέψεις για το 2026, το WFP εκτιμά ότι 318 εκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι με πείνα σε επίπεδο κρίσης ή και χειρότερο, υπερδιπλάσιος αριθμός σε σύγκριση με το 2019.
Η μείωση της χρηματοδότησης για ανθρωπιστικούς σκοπούς σημαίνει ότι το WFP θα μπορέσει να στηρίξει περίπου 110 εκατομμύρια από τους πιο ευάλωτους το 2026, με συνολικό κόστος 13 δισ. δολάρια. Ωστόσο, οι τρέχουσες προβλέψεις δείχνουν ότι ενδέχεται να συγκεντρωθεί μόλις το μισό από το απαιτούμενο ποσό.
Όπως δήλωσε η διευθύνουσα σύμβουλος του WFP, Σίντι ΜακΚέιν, «ο κόσμος είναι αντιμέτωπος με ταυτόχρονους λιμούς, στη Γάζα και σε τμήματα του Σουδάν. Αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο τον 21ο αιώνα». Τόνισε ότι «η πείνα παγιώνεται» και υπογράμμισε την ανάγκη για άμεση και αποτελεσματική στήριξη.
Οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος δωρητής του WFP, έχουν μειώσει τη βοήθεια προς το εξωτερικό, ενώ και άλλες μεγάλες χώρες έχουν προχωρήσει ή ανακοινώσει αντίστοιχες περικοπές. Τον περασμένο μήνα, το WFP ανακοίνωσε ότι αναμένει 40% λιγότερη χρηματοδότηση το 2025, γεγονός που οδηγεί σε προϋπολογισμό 6,4 δισ. δολαρίων, έναντι 10 δισ. δολαρίων το 2024.
Σύμφωνα με το WFP, οι συγκρούσεις, οι ακραίες καιρικές συνθήκες και η οικονομική αστάθεια αναμένεται να επιδεινώσουν την επισιτιστική ανασφάλεια. Το 2025, οι προσπάθειες του οργανισμού συνέβαλαν στην αποτροπή λιμού σε αρκετές περιοχές, ωστόσο η γενικότερη κρίση παραμένει έντονη.
Το WFP σχεδιάζει να προσφέρει έκτακτη επισιτιστική βοήθεια, να ενισχύσει την ανθεκτικότητα των κοινοτήτων απέναντι σε επισιτιστικά σοκ και να παρέχει τεχνική στήριξη για την ενδυνάμωση των εθνικών συστημάτων, αξιοποιώντας την τεχνολογία για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
Όπως ανέφερε η κ. ΜακΚέιν, «το WFP προσφέρει μια κρίσιμη σανίδα σωτηρίας σε ανθρώπους στα μέτωπα συγκρούσεων και καταστροφών και μετασχηματίζει τον τρόπο λειτουργίας του για να επενδύσει σε μακροπρόθεσμες λύσεις». Τόνισε επίσης ότι «ο τερματισμός της παγιωμένης πείνας απαιτεί διαρκή στήριξη και πραγματική παγκόσμια δέσμευση».