Η ανάγκη για μια πιο αυτόνομη και συντονισμένη ευρωπαϊκή άμυνα αναδεικνύεται στα συμπεράσματα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως επισημαίνεται και από την ελληνική πλευρά. Η Ευρώπη καλείται να ανταποκριθεί με μια ολιστική προσέγγιση 360° στις άμεσες και μελλοντικές προκλήσεις και απειλές.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την υλοποίηση των προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με τον χάρτη πορείας για την αμυντική ετοιμότητα που παρουσίασε η Ύπατη Εκπρόσωπος. Η στήριξη της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Υπηρεσίας και η ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ αποτελούν βασικά σημεία της στρατηγικής.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν τη δημιουργία συνασπισμών ικανοτήτων σε όλους τους τομείς προτεραιότητας μέχρι το τέλος του έτους. Παράλληλα, ζητεί να ξεκινήσουν συγκεκριμένα έργα το πρώτο εξάμηνο του 2026, με στόχο τη μείωση των στρατηγικών εξαρτήσεων και την κάλυψη κρίσιμων βιομηχανικών κενών. Έμφαση δίνεται στην επάρκεια εξοπλισμού, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ρυθμό παράδοσης.
Το Συμβούλιο καταδικάζει τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου πολλών κρατών μελών και επισημαίνει τη σημασία της προστασίας όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ. Οι απειλές στην ανατολική πτέρυγα και η παροχή στήριξης στα κράτη μέλη τίθενται ως προτεραιότητες.
Στα συμπεράσματα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις εντατικές υβριδικές επιθέσεις από Ρωσία και Λευκορωσία, καθώς και στις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της ΕΕ. Τονίζεται η ανάγκη για στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, με στόχο την ενίσχυση των αμυντικών και ασφαλιστικών δυνατοτήτων.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη κοινών έργων, όπως η βελτίωση των ικανοτήτων αντι-drone και αεροπορικής άμυνας με συντονισμένο τρόπο. Τα κράτη μέλη καλούνται επίσης να επιταχύνουν την κοινή ανάπτυξη διαστημικών πόρων και να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή αγορά άμυνας, εξασφαλίζοντας διασυνοριακή πρόσβαση στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει την ανάγκη για αποτελεσματική πολιτική εποπτεία και συντονισμό, ώστε να παρακολουθείται η πρόοδος και να εντατικοποιούνται οι εργασίες των υπουργών άμυνας. Οι προσπάθειες αυτές θα βασίζονται σε ετήσια έκθεση για την αμυντική ετοιμότητα.
Τέλος, αναδεικνύεται η σημασία της στενής συνεργασίας με την Ουκρανία και της ένταξής της στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, ως στρατηγικής επιλογής για την ενίσχυση της ασφάλειας στην περιοχή.