Ο Κιρ Στάρμερ δεσμεύθηκε να δώσει μάχη κατά της ακροδεξιάς, εγκαινιάζοντας το ετήσιο συνέδριο των Εργατικών στο Λίβερπουλ. Η έναρξη του συνεδρίου συμπίπτει με νέο ρεκόρ αντιδημοτικότητας για τον Βρετανό πρωθυπουργό και έντονες εσωκομματικές επικρίσεις.
Δεκαπέντε μήνες μετά τη νίκη του στις εκλογές και την είσοδό του στην Ντάουνινγκ Στριτ, ο Στάρμερ αντιμετωπίζει σειρά προκλήσεων. Η επιβράδυνση της οικονομίας, η αύξηση της ανεργίας στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τεσσάρων ετών, η άνοδος της παράτυπης μετανάστευσης και ο διατηρούμενος υψηλός πληθωρισμός συνθέτουν ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον.
Στο πολιτικό τοπίο, το ακροδεξιό κόμμα Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ ενισχύει τη θέση του στις δημοσκοπήσεις, ξεπερνώντας τους Εργατικούς κατά 12% σύμφωνα με έρευνα της Ipsos. Το κόμμα κεφαλαιοποιεί τη δυσαρέσκεια της βρετανικής κοινωνίας σχετικά με το μεταναστευτικό.
Ο Στάρμερ τόνισε στο BBC πως «έχουμε μπροστά μας τη μάχη της ζωής μας, πρέπει να δώσουμε μάχη κατά του Reform, πρέπει να τους νικήσουμε». Παράλληλα, χαρακτήρισε το σχέδιο του Reform UK για αντικατάσταση των μόνιμων αδειών παραμονής με τακτικά ανανεούμενες βίζες «ρατσιστικό» και «ανήθικο».
Ο Βρετανός πρωθυπουργός σχεδιάζει να παρουσιάσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές του 2029 ως επιλογή μεταξύ «πατριωτικής ανανέωσης» και «τοξικού διχασμού», με το τελευταίο να αποδίδεται στο Reform UK.
Την ίδια στιγμή, αμφιβολίες εκφράζονται για το αν ο Στάρμερ θα παραμείνει στην ηγεσία μέχρι τότε, καθώς αντιμετωπίζει συνεχείς δυσκολίες. Μεταξύ αυτών, η παραίτηση της αντιπροέδρου της κυβέρνησης Άντζελα Ρέινερ λόγω φορολογικής υπόθεσης και η απομάκρυνση του πρεσβευτή στις ΗΠΑ Πίτερ Μάντελσον λόγω σχέσεων με τον Τζέφρι Έπστιν.
Σύμφωνα με τον καθηγητή πολιτικών επιστημών Στίβεν Φίλντινγκ, το συνέδριο αποτελεί ευκαιρία για τα μέλη του κόμματος να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους προς τον Στάρμερ. Η δημοτικότητα του πρωθυπουργού βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1977, μόλις στο 13%, σύμφωνα με νεότερη μέτρηση της Ipsos.
Παράλληλα, ο Αυστραλός πρωθυπουργός Άντονι Αλμπάνεζε, παρών στο συνέδριο, εξέφρασε τη στήριξή του στον Στάρμερ, υπογραμμίζοντας τη δυσκολία της διακυβέρνησης και την ανάγκη ανάληψης ευθυνών για δύσκολες αποφάσεις.
Διεθνείς επιτυχίες και εσωτερικές δυσκολίες
Σε διεθνές επίπεδο, ο Στάρμερ έχει καταγράψει επιτυχίες, όπως η συνεργασία με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο συντονισμός της ευρωπαϊκής στήριξης στην Ουκρανία και η προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για συμφωνία κινητικότητας των νέων. Ωστόσο, στο εσωτερικό, οι μεταρρυθμίσεις του κοινωνικού κράτους και το πάγωμα των επιδοτήσεων θέρμανσης για συνταξιούχους έχουν προκαλέσει αντιδράσεις.
Η σκληρή πολιτική των Εργατικών στο μεταναστευτικό δεν φαίνεται να πείθει ούτε την κοινωνία ούτε τα μέλη του κόμματος, όπως επισημαίνει ο Φίλντινγκ.
Η επικείμενη ομιλία του Στάρμερ την Τρίτη θεωρείται «κρίσιμη στιγμή» για να παρουσιάσει το όραμά του για το μέλλον, σύμφωνα με τον καθηγητή Πάτρικ Ντάιαμοντ του Queen Mary University του Λονδίνου.
Παράλληλα, εντείνονται οι φήμες για τις φιλοδοξίες του δημάρχου του Μάντσεστερ, Άντι Μπέρναμ, να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, ενώ έχει καλέσει τον Στάρμερ να υιοθετήσει πιο αριστερή πολιτική γραμμή.
Προς το παρόν, ο Στάρμερ διατηρεί την ηγεσία χάρη στην ισχυρή πλειοψηφία και τους κανονισμούς του Εργατικού Κόμματος, αλλά οι εξελίξεις στις εσωκομματικές εκλογές αναμένεται να κρίνουν το μέλλον του.
Όπως σημειώνει ο Ντάιαμοντ, «έχει ακόμα χρόνο να αλλάξει τα πράγματα» έως τις τοπικές εκλογές του Μαΐου 2026. Ωστόσο, μια πιθανή εκλογή της Λούσι Πάουελ στη δεύτερη θέση του κόμματος, αντί της υπουργού Παιδείας Μπρίτζετ Φίλιπσον, θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως «ψήφος δυσπιστίας» προς τον Στάρμερ, προειδοποιεί ο Φίλντινγκ.