Με ανησυχία και επιφύλαξη παρακολούθησαν τα κορυφαία γαλλικά μέσα ενημέρωσης την πρόσφατη απόφαση του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, να τοποθετήσει στη θέση του πρωθυπουργού τον Σεμπαστιάν Λεκορνί, έως τώρα υπουργό Άμυνας και στενό του συνεργάτη.
Ο διορισμός αυτός ερμηνεύεται ως μία προσπάθεια του Προέδρου να διαχειριστεί το συνεχιζόμενο πολιτικό αδιέξοδο και τη κοινωνική αμφισβήτηση που απειλεί τη σταθερότητα της κυβέρνησής του.
Σε ανάλυσή της με τίτλο «Με τον ταχύ διορισμό του Σεμπαστιάν Λεκορνί ο Μακρόν επιδιώκει να παρακάμψει το αδιέξοδο στην Εθνοσυνέλευση και την κοινωνική αμφισβήτηση», η Le Monde αναφέρει πως ο Γάλλος Πρόεδρος αναθέτει σε έναν από τους πιο αξιόπιστους συνεργάτες του τον διάλογο με τα πολιτικά κόμματα πριν τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
Η κίνηση αυτή αποσκοπεί στο να ξεπεράσει το «κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο» που διαμορφώθηκε μετά την αποτυχία του Μπαϊρού να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης για τη μείωση του χρέους – μια κρίσιμη αποτυχία που ενέτεινε τις πιέσεις προς το προεδρικό επιτελείο.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται και στη δήλωση του γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ολιβιέ Φορ, ο οποίος τονίζει: «αν η πολιτική παραμείνει ίδια με εκείνη που εφαρμόζεται εδώ και οκτώ χρόνια, τότε θα καταθέσω πρόταση μομφής και κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγηθούμε σε διάλυση της Εθνοσυνέλευσης».
Η τοποθέτηση αυτή αποτελεί ξεκάθαρη προειδοποίηση προς το Μέγαρο των Ηλυσίων για την περιορισμένη ανοχή της αντιπολίτευσης.
Η Libération, στο ρεπορτάζ της με τίτλο «Για την Εθνική Συσπείρωση, ο διορισμός του Σεμπαστιάν Λεκορνί αποτελεί το μικρότερο κακό», σκιαγραφεί την αντίδραση της ακροδεξιάς. Αν και τα ηγετικά στελέχη της Εθνικής Συσπείρωσης επιμένουν πως η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης παραμένει η μοναδική πραγματική λύση, την ίδια στιγμή ορισμένα εξ αυτών φέρονται διατεθειμένα να ακολουθήσουν μία πιο εποικοδομητική στάση, τουλάχιστον σε επίπεδο δημόσιου διαλόγου.
Η σχέση της Μαρίν Λεπέν με τον Σεμπαστιάν Λεκορνί αποτελεί σημείο αναφοράς, καθώς συναντήθηκαν σε ιδιωτικό δείπνο στις 16 Μαρτίου 2024. Παρά τη διάθεση για διαλόγο, η άκρα δεξιά, σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, εμμένει στην άποψη ότι η τελική λύση βρίσκεται στην κατάθεση πρότασης μομφής.
Από τη δική της σκοπιά, η Le Figaro επισημαίνει τον ρόλο-κλειδί που καλείται να διαδραματίσει ο Λεκορνί, τονίζοντας ότι «πρέπει να ποντάρει στη σιωπηλή πλειοψηφία». Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι η επιτυχία του εγχειρήματος δεν θεωρείται δεδομένη.
Ο νέος πρωθυπουργός διακρίνεται, σύμφωνα με τη Le Figaro, για το γεγονός ότι δεν ανήκει στην παραδοσιακή πολιτική ελίτ, καθώς απουσιάζει από το προφίλ του η αλαζονεία των τεχνοκρατών και το πνεύμα της «start-up nation».
Όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει η εφημερίδα: «Με ένα πολιτικό προφίλ διαχρονικής γοητείας και επιδεξιότητας, μπορεί να παίξει ένα ημίχρονο σε κάθε στρατόπεδο, αλλά πάντα τελειώνει τον αγώνα με την ομάδα των νικητών».
Ωστόσο, επισημαίνεται η ανάγκη διαρκούς ευελιξίας για την επιβίωσή του, λαμβάνοντας υπόψη ότι ήδη τέσσερις πρωθυπουργοί έχουν αποχωρήσει υπό πίεση στη διάρκεια της τρέχουσας προεδρικής θητείας, ενώ οι πολιτικοί του αντίπαλοι παραμένουν σε επιφυλακή, έτοιμοι να αμφισβητήσουν τα βήματά του.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
