Η γαλλική κυβέρνηση προχώρησε σε σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία, παρουσιάζοντας στο υπουργικό συμβούλιο ένα νέο νομοσχέδιο με στόχο τη διευκόλυνση της επιστροφής πολιτιστικών αγαθών που λεηλατήθηκαν κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας στις χώρες προέλευσής τους.
Το εγχείρημα αυτό, αν και αφορά κυρίως τις αφρικανικές χώρες, σχεδιάζεται να έχει παγκόσμια γεωγραφική εμβέλεια, ανταποκρινόμενο στην ανάγκη για την επιτάχυνση επιστροφών πολλών πολύτιμων αντικειμένων που σήμερα ανήκουν σε εθνικές συλλογές της Γαλλίας. Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού, τα προς επιστροφή πολιτιστικά αγαθά είναι εκείνα που αφαιρέθηκαν παρανόμως από τη χώρα καταγωγής τους μεταξύ 1815 και 1972.
Εξαίρεση στην Αρχή του Αναπαλλοτρίωτου: Νέος Δρόμος για την Αποκατάσταση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Το νομοσχέδιο, για πρώτη φορά, περιορίζει την αυστηρή αρχή του «αναπαλλοτρίωτου» που διέπει τις εθνικές συλλογές της Γαλλίας. Αυτό σημαίνει ότι έργα που απέκτησε η Γαλλία «μέσω κλοπής, λεηλασίας, εκχώρησης ή δωρεάς που επιτεύχθηκε με εξαναγκασμό ή δια της βίας ή από ένα πρόσωπο που δεν θα έπρεπε κατ’ αρχήν να του ανήκουν», μπορούν πλέον να επιστραφούν νόμιμα, όπως διευκρινίζει το υπουργείο.
Η διαδικασία επιστροφής των αντικειμένων απλουστεύεται σημαντικά, καθώς δεν θα απαιτείται πλέον ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για κάθε περίπτωση. Οι επιστροφές θα μπορούν να πραγματοποιούνται με απόφαση της κυβέρνησης ή με γνωμοδότηση μιας διμερούς επιστημονικής επιτροπής. Η επιτροπή απαρτίζεται από Γάλλους και διεθνείς ιστορικούς και ειδικούς από τη χώρα που διεκδικεί τα έργα. Βασικό της έργο θα είναι η καταγραφή των αντικειμένων και η τεκμηρίωση της παράνομης κτήσης τους, όπου αυτό απαιτείται.
Οριοθέτηση της Ιστορικής Περιόδου
Η επιλογή της περιόδου 1815-1972 δεν είναι τυχαία. Το 1815 σηματοδοτεί το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων στην Ευρώπη, ορόσημο για τις αποικιοκρατικές σχέσεις της Γαλλίας, ενώ το 1972 αποτελεί έτος σταθμό, καθώς τότε τέθηκε σε ισχύ η διεθνής σύμβαση της UNESCO για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών από την παράνομη διακίνηση.
Με το νέο αυτό νομικό πλαίσιο, η Γαλλία επιχειρεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις ηθικής ευθύνης και διαφάνειας στην πολιτιστική διαχείριση, διευκολύνοντας την επιστροφή πολύτιμων αγαθών στις χώρες στις οποίες ανήκουν δικαιωματικά.